Alman Lisesi mezunu olan Hale Kuntay’ın İlk çevirisi Mika Waltari’den Mısırlı Sinuhe (1955)adlı roman, ilk oyun çevirisi ise; Thornton Wilder’den Çöpçatan (1957)’dir.
Çalışmalarını genellikle Alman dilinden yapmakla beraber, İngilizce ve Fransızca’dan da oyunlar çeviren Kuntay’ın 1955’ten bu yana ara vermeden yaptığı çalışmalar arasında; “Nikah Kağıdı”, “Evet, Evet, Evet”, Ağustos Böceği”, “Paşaların Paşası”, “Cennetlik Kaynana”, “Tarla Kuşuydu Jüliet”, “Kontrabas”, “Mefisto”, “Avluya Bakan Pencere”, “Ölüm Tuzağı”, “Elveda Saray Bosna”, “Ustalar Sınıfı” izleyicilerin ilgisini çeken oyunların yanı sıra “Kutup Ayısı Polaria” ve “Sihirbaz Oz” gibi çocuk oyunları da bulunmaktadır. Çevirdiği kitaplar arasında “Küçük Kara Balık” ile “Kızım Olmadan Asla” en çok baskısı yapılmış olanlardır.
1996-1997 yılında ilk kez düzenlenen “AFİFE JALE TİYATRO ÖDÜLLERİ” seçici kurul üyeliğine atanarak 7 yıl çalışan Hale Kuntay, 4 yıl da “SADRİ ALIŞIK TİYATRO ÖDÜLLERİ” jürisine hizmet vermiştir.
1996 yılında Nisa Serezli Tiyatroda Yılın Kadını ve 2001’de Tiyatro Yazarlar Derneği ödüllerine layık görülen Kuntay, bu ödüllere layık görülmekle 50 yıla yakın yaptığı çeviri hizmetlerinin erişebileceği doruk noktaya varmış olmanın mutluluğu tattığını belirtmiştir.
37 kitap ve 69 piyes çevirisi yapmış olan ve halen çalışmalarını sürdüren Hale Kuntay, evli, iki kız, iki torun ve iki torun çocuğu sahibidir.
TARLA KUŞUYDU JULIET
Shakespeare' in yüzyıllardır insanları gözyaşına boğan karakterleri Romeo ve Juliet, Ephraim Kishon' un yeni kurgusunda günlük yaşantı ve çığırından çıkmış bir evlilik içinde ele alınıyor. İntiharın eşiğinden döndükten sonra evlenip bir de çocuk sahibi olan "kıdemli aşıklar" kimsenin öngöremediği bir hayatı sürdürürler. Bu dünyanın yaratıcısı Shakespeare mezarında ters döner ve olaylara müdahale etmek üzere eve gelir.
Engin Alkan'ın rejisiyle Romeo ve Juliet öyküsüne farklı bir yerden baktıran ve çağdaş bir "klasik" olarak İ.B.B. Şehir Tiyatroları repertuarında yerini alan oyunda, öten tarla kuşu muydu bülbül müydü sorusunun cevapsızlığı altına “aşk nasıl bu hale gelir”in cevabı aranıyor.
Pişirilen yemeklerin buharlarının canlı icra edilen notalarla kaynaştığı iki saatlik şölende, tariflere uygun yapılmaya kalkıldığında hep tadı kaçmış, alışveriş listelerinde unutulmuş, akşam yemeği telaşı arasında kaynamış ve sonunda dibi tutmuş “efsane aşk” ın tüm zamanlarda, tüm tanıdıklığıyla “ille de var” lığı hatırlatılıyor.
